Als klein meisje wist ik zeker wat ik wilde worden later: schrijfster. Kinderboekenschrijfster.
Ik schreef over Pluisje, onze kat. En over Lubfi, het reekalfje. Mijn vader maakte daar een ‘echt’ boekje van. “Kinderboekenschrijfster Kix voor nix” verder lezen
Reeën Kix voor nix
Vanochtend was het sprookjesachtig mooi in het bos. De sneeuw kriebelde op mijn neus en bleef op de vacht van de hond liggen. Hij schudde het zo nu en dan van zich af. De bomen hadden allemaal een laagje sneeuw aan dezelfde kant. “Reeën Kix voor nix” verder lezen
Wat maak je menu?
Met opgroeiende kinderen wordt steeds duidelijker wat hun eigen smaken zijn. Zo houdt Oudste niet erg van vis en is Jongste er dol op. Jongste is ook dol op kluiven, terwijl Oudste daar weer van griezelt. Oudste is dol op bietjes met een speklapje. Dat is altijd al zijn lievelingskostje geweest. “Wat maak je menu?” verder lezen
Flop voor nop
Haastige spoed is zelden goed, zeker niet in de keuken. Gisteren wilde ik even boerenkool (uit eigen tuin, de sneeuw had ik er al af geschud) hakken.
En waar ik normaal heel secuur let op mijn vingerstand, ging het nu dus mis. Goed mis. “Flop voor nop” verder lezen
Kix voor nix en flop voor nop
Een aantal jaren terug letten wij er niet eens op, totdat een vrouw op de camping in de Vogezen tegen ons zei: ‘We gaan alle supers af hier en maar letten op de cijfertjes!’ Tja, die verschillen waren erg groot af en toe. Dus sindsdien keken we er toch wel naar. “Kix voor nix en flop voor nop” verder lezen