Feelgoodserie Liefdesstreken vanaf nu als e-boek en audioboek verkrijgbaar via alle bekende e-kanalen!
Tijdens het concert was al twee keer eerder te vroeg geapplaudiseerd. Juist in de momenten van stilte aan het eind van gevoelige nummers.
De hele zaal aarzelde dus op het moment dat een volgend nummer abrupt eindigde. De spanning was voelbaar. “Applaus” verder lezen
Een klein meisje dat haar moeders rug insmeert met zonnebrandcrème.
Een vader in korte broek met schoenen en sokken aan. “Wat is het leven toch leuk!” verder lezen
‘En als je een jaar niks loopt te doen is dat zonde van je studiefinanciering.’ Er klonk instemmend gemompel vanaf de trambanken achter mijn rug. ‘Weet je, je moet gewoon je opleiding afmaken. Zonder diploma kom je niet ver in dit leven.’ Omdat ik de stemmen kon horen, wist ik dat dit geen vader was die zijn zoon vermanend toesprak. De tongval was grootstedelijk met een etnisch tintje. En jong. “Respect, man” verder lezen
Niets.
Ik at niet thuis, ik at alleen, in een stad. Raar is dat, in je eentje eten. Tenminste, het voelt raar als je niet thuis bent. Thuis eet ik heel vaak alleen. Geen probleem: krantje erbij, boek erbij, desnoods naast de computer. Ik vermaak me wel als ik in mijn eentje eet. Thuis. “Wat maak je menu? 5” verder lezen
Behalve filmvrienden hebben we ook kookvrienden. Zo zijn de visschotel van Jamie, Ramons toetje en Nigella’s muffins befaamd hier in huis. Nigella beweert over haar muffins dat ze die gewoon doordeweeks maakt. Ik weet niet hoe ze dat voor elkaar krijgt ’s ochtendsvroeg voordat de kids aangekleed, gepoetst, gewassen en ook nog op tijd de deur uit zijn gewerkt. “Wat maak je menu? 4” verder lezen