Kleur

Het ziet er weer vrolijk uit in het weiland achter mijn huis. Steeds meer rode en blauwe vlekken kleuren de wei.

Van ver kan de schapenboer nu zien of zijn ooien al bezoek van de ram hebben gehad. De ene ram zorgt voor het blauwe, de andere voor het rode deel van de kudde. “Kleur” verder lezen

Tien

Tien jaar geleden was het allang bezig. Ik weet nog hoe ik rusteloos door de kamer zwierf. Mijn draai niet kon vinden. De pijn die me zo nu en dan overviel. De roes waarin ik verkeerde. Een toestand die ik daarna nog maar een enkele keer meemaakte. Het oergevoel. De weeën. Bevallen. “Tien” verder lezen

Vlooien

Waarschijnlijk komt het door de genen die ik van mijn opa gekregen heb. Hij neusde graag rond op het Waterloopplein. (Ik ken de correcte spelling, maar vroeger dacht ik altijd dat het iets met lopen en water te maken had, vandaar…) De meest gekke vondsten duikelde hij daar op. Zo herinner ik me een glazen mini-serviesje met kannetjes van amper 7 centimeter hoog. O zo handige tafeltjes die om de een of andere vage reden nog steeds in mijn bezit zijn. Waarschijnlijk weet ik me nog niet eens een kwart van zijn vlooienmarktschatten te herinneren. Ik was tenslotte erg jong. “Vlooien” verder lezen

Finish

Het begon met het aanmoedigen van een schuchtere jongen die meestal tweede of derde werd. Hij was rossig en had een lieve glimlach. Tenminste, dat vonden de vrouwelijke fans langs de kant. Hartverwarmend ook. Wat best fijn was bij al die winderige, onoverdekte ijsbanen. “Finish” verder lezen