Op camping La Piscine hangt de dag na Alpe d’HuZes een ‘moe maar voldaan’ stemming. Bij rijders en vrijwilligers. De wielrenners zijn tevreden en trots. ‘Het is goed geweest,’ aldus André Roelofs, die drie keer omhoog ging en daarna, buiten de registratie om, nog een keer omhoog fietste naar bocht 10 en 11 om daar te genieten van de sfeer. De vrijwilligers hebben nabeelden op hun netvlies van de duizenden fietsers. Het leuke van deze camping is dat echt iedereen daar iets met het evenement te maken heeft. Zo staat de trotse vader van jongste wielrenner Koen Kleingeld (9) uit Amersfoort te glimmen omdat zijn zoon, met wie hij samen reed, boven zichzelf uitsteeg gisteren. ‘Hij ging drie keer omhoog. De laatste beklimming was een echte Alpe d’HuZesrit met veel afzienmomenten. Ik ben erg trots op hem.’ Hijzelf doet vanaf 2007 mee. ‘Toen reden we met 150 man. En dat verdeeld over de berg. Een groot verschil met gisteren!’
Aan het eind van de donderdag, toen de bochten leeg waren, daalden er nog veel wielrenners af. De vrijwilligers in bocht 10 genoten van de plotselinge rust. ‘We waren dankbaar hoe de dag gegaan was,’ aldus Free Dorgelo. ‘Dat we de wielrenners konden steunen. Het was leuk dat velen stopten of tijdens het voorbijgaan iets zeiden. Gewoon om ons te bedanken voor de steun. We hebben er niet voor niets gestaan. Het ‘domme gelul’ uit onze microfoon hielp hen duidelijk bij hun prestatie. Dat geeft een goed gevoel.’ Daarnaast waren al die vrijwilligers ook nodig omdat zij voor de veiligheid zorgden. Door middel van vlaggen waarschuwden ze de dalende fietsers voor omhoog rijdend verkeer.
Donderdag gingen 2896 deelnemers een of meerdere malen omhoog. Een recordaantal. 2270 mannen en 626 vrouwen. Gemiddelde leeftijd was 40 jaar. Samen brachten zij een recordbedrag van 10.132.938,26 euro in voor kankeronderzoek. KWF Kankerbestrijding ontvangt 9 oktober het definitieve eindbedrag. Onder de rijders waren ondermeer musicalsterren, acteurs en ex-topsporters. Al die BN-ers waren donderdag lastig te herkennen omdat iedere rijder in hetzelfde tenue fietste. Michael Boogerd sprong er duidelijk uit, niet alleen omdat hij zonder helm reed, maar ook vanwege de souplesse waarmee hij de berg beklom. En zijn brede glimlach natuurlijk!
Team III van Salland d’HuZes was ook herkenbaar aan de felgele dweil waarmee zij hun fietshelm bekleed hadden. Zo konden de Heinoërs hen al van ver herkennen en aanmoedigen. Vrijdag worden nog de laatste taken in de keuken verricht en wordt er op de camping opgeruimd. Tijd om naar huis te gaan. Om het thuisfront te vertellen over al hun belevenissen en iets te laten proeven van dit bijzondere evenement.
Dit verslag stond zaterdag 5 juni 2010 in de Sallandeditie van De Stentor.
