Zit

Altijd leuk: een baby die op zijn gemak in een winkelwagentje zit, terwijl zijn moeder hem voorduwt.
Moeder laadt de boodschappen uit in haar auto. Kindje kijkt niet op of om.
Moeder rijdt het wagentje richting de andere wagentjes.
Kijkt kind aan en vraagt vrolijk: ‘Ga je mee?’

Leeg

Wanneer je wandelt, kom je nog eens ergens.
Als meisje leerde ik dat konijnen in een hol slapen en hazen in een leger. Ik heb het altijd onthouden. Na deze informatie heb ik indertijd gevraagd hoe zo’n leger eruit zag. Mijn meester, niet echt het type natuurvorser, mompelde iets over een nest. Vandaar dat ik altijd een soort groot Pino-van-Sesamstraat-nest voor me zag, wanneer ik aan hazen dacht. “Leeg” verder lezen

Lach

Mijn pet moest ik de hele tijd op mijn hoofd drukken. De wind had hem anders genadeloos weggeblazen.
Ik liep schuin tegen de wind in. De stukken spijkerbroek die onder mijn jas en boven mijn laarzen uitstaken, raakten binnen mum van tijd doorweekt.
De bovenlippen van de hond werden naar zijn oren geblazen toen hij zijn kop naar mij ophief. “Lach” verder lezen

Banaan, wat maak je menu?

Geluk is een keuze, postte manlief laatst.
Wanneer ik boodschappen doe, maak ik ook continu keuzes. Meestal doe ik niet moeilijk en hou ik me bij de bekende dingen die ik meestal aanschaf. Basisdingen waarmee ik lekkere dingen kan maken.
Soms koop ik iets nieuws, iets geks, iets waarvan ik weet: dat zullen ze weten te waarderen. Thuis, aan tafel. Dat kan ook tegenvallen, die waardering. Maar dan weten we dat ook weer. “Banaan, wat maak je menu?” verder lezen