Met trillende handen werd de envelop geopend. Nerveus vlogen de ogen over de letters op het papier.
Was hij nu wel…. of toch niet?
Jawel, Maarten is ingeloot: laat de Elfstedentocht maar komen!
Koning
Met kinderen kom je nog eens ergens. In het theater bijvoorbeeld.
Vorige week zag ik de prachtige voorstelling van Theater Terra gebaseerd op het boek van Tonke Dragt: Brief voor de koning. Dit boek heb ik als kind stukgelezen en daarom moest en zou ik naar deze voorstelling gaan.
Gelukkig vonden de kinderen het ook mooi. “Koning” verder lezen
Wat maak je menu?
Net zag ik hem weer voorbijkomen. Die reclame over vissticks. Een jonge vent die er nog steeds dol op is. Dat kan, want ook al weet ik intussen dat het een smakeloze hap is, soms kan ik er met een vreemd nostalgisch gevoel zomaar trek in krijgen. Heerlijk vond ik ze vroeger!
De man in de reclame heeft een wazige terugblik. “Wat maak je menu?” verder lezen
Wat maak je menu?
Sint is weer in het land. Officieel mag je je NU te buiten gaan aan pepernoten*. Wanneer je met die dingen begint zodra ze in de winkels liggen, na de zomer, zouden ze je ondertussen je neus uitkomen. Of een koekkruidenallergie hebben opgebouwd.
Maar nu mag het. Laat je huis ruiken naar Sinterklaastijd! (recept vermenigvuldigen bij grote behoefte aan pepernoten) “Wat maak je menu?” verder lezen
Gak
Al een paar weken hoor ik ze weer. Ganzen. Ook al zijn ze nog kilometers ver uit het zicht, ik veer op bij het kleinste gakje. Zeker de eerste keer in het najaar dat ik ganzen hoor, moet ik ze zien. Het maakt niet uit waar ik op dat moment mee bezig ben, ik storm naar buiten en kijk naar de lucht. “Gak” verder lezen