Mijn vriendin en collega Monique heeft zo haar eigen kix voor nix:
Een gebakken ei
Het eitje tikken tegen de rand van de pan. De spanning: zou de dooier heel blijven? Blijdschap als de dooier heel de pan inglijdt en dat blijft tijdens het bakken.
Daarna de pan boven een boterham houden, het eitje er in een keer goed op laten glijden. Met nog steeds een hele dooier, joepie!
Extra zout erop.
Langzaam ei en brood rondom de dooier opeten.
En dan het moment waar alles om te doen was. De laatste hap, brood met een geel bommetje in een hap in mijn mond zien te krijgen. Mond dicht en dan…. een explosie van zacht, warm eigeel tegen mijn gehemelte. Mijn smaakpapillen barsten open terwijl mijn mond volloopt.
Dit delen: 
