Eén van de redenen waarom we in april en mei gaan wandelen is dat het dan nog niet zo heel erg warm is. Vinden we niet zo fijn. Strak plan dus. Ik voorzag begin maart al een tocht met mutsen en handschoenen en best afzien in de tent. Tot april besloot om er even wat zomerse dagen in te gooien. Donderdag was rugzakbeslissingsdag en best warm. Maarten besloot ter plekke om eveneens een rugzak met buitenframe te kiezen. Dus beide gaan mee. Kunnen we nog eens afwisselen, want ik twijfelde tussen deze twee rugzakken. Ze zijn allebei geleend (dank Winfred en Thea en Robert en Yvonne!) en behoorlijk vintage. Maar wie ons kent, weet dat dit helemaal bij ons past.
Op mijn eerste blog zijn nogal wat reacties binnengekomen via Facebook. Nogal overweldigend eigenlijk. Het maakt wel dat er, mocht ik nog twijfelen, geen weg terug meer is… En ik zag, naast dat ik zin had in die wandeltocht naar Metz, ook erg tegenop, weten jullie nog?! Maar goed, ik kreeg ook heel veel aanmoedigingen. Dank dank dank! Volgens Maarten moet ik het gewoon kunnen en zal ik over een week helemaal in de flow zitten. Nou, we gaan het beleven…
Vooralsnog is het allemaal een beetje onwerkelijk. Voorlopig denk ik niet na over de hele afstand, maar ga ik uit van steeds opnieuw een dag. En mocht die dag zwaar zijn, dan ga ik over op een halve dag. Of daar weer de helft van. Alles in stukjes hakken, dan ben je altijd wel een keer ergens over de helft: tip die ik ooit kreeg van een hardloper en hij werkt. Bij hardlopen. Hopelijk ook bij wandelen.
En al negeer ik hem de hele tijd, toch noem ik hier ‘onze’ afstand van Lierderholthuis naar Metz: zo’n 571 km. Maar dan vooral omdat het me zo ontzettend veel gevraagd is de afgelopen weken. Het kan variëren, want we kunnen onze route natuurlijk aanpassen zoveel als we willen. Maarten heeft 24 routes uitgezet en is uitgegaan van weinig snelweg en veel natuur. Soms moet er omgelopen worden vanwege een slaapplek; camping, b&b, hotel. De rechte lijn volgen zou veel snelwegen betekenen. Niet echt leuk om langs te lopen.
We trekken er vier weken voor uit. En erg fijn: onze huisoppassen letten al die tijd op huis, haard en hond! Zondag 22 april vertrekken we. Er zit een opbouw in de routes, speciaal voor mij. Ik heb veel geoefend met rugzak, maar om nou te zeggen dat ik een kilometervreter ben. Eerste dag: 14 km, tweede: 16, derde: 20, vierde: 27. Ja, 27. Daar schrok ik best van toen ik dat las. (Gelukkig lopen we die dag naar familie, die ik altijd mag bellen als het echt echt echt niet meer gaat!) En mocht het dagen achtereen gaan regenen, dan gaan we daar niet koste wat kost doorheen wandelen. Het moet wel leuk blijven. Gemiddeld lopen we 23,8 km per dag. Zaterdag 19 Mei is onze deadline om in Metz te zijn.
Overigens gaan we niet teruglopen. Onze vrienden Marc en Angelique zijn zo geweldig om ons op te halen. Als attractie nemen we hen mee naar de laatste thuiswedstrijd van FC Metz op 19 mei. (Laten we hopen dat de wedstrijd niet verplaatst wordt.) Het spant erom of de club gaat degraderen, dus het kon nog weleens spannend worden.
Verder nemen we ons lichtgewicht tentje mee en idem slaapspullen. Over onze kleding en andere spullen hebben we heel erg goed nagedacht om gewicht te besparen. Hopelijk maken we de juiste keuze. Vriend Bart heeft voor ons toepasselijke shirts laten maken. Met de draak van Metz en het kruis van de Lorraine. En middendoor de Linie d’extraction. De extractielijn. (Die naam komt uit het programma Hunted.) Het is de rechte lijn van Lierderholthuis naar Metz waaromheen onze wandeltocht gaat slingeren.
In onze rugzakken gaan ook een gasje en pannetje mee. Voor koffie, thee en, in geval van nood, noodels van de toko. De eerste week hebben we drie slaapplekken bij vrienden en familie, dus dat is goed beginnen. Behalve de eerste dag, dan staan we op de camping met ons tentje. En laat er zondag nou net onweer voorspeld zijn. Jeej! April doet wat hij wil.
Ja, mooi wandelweer…
