Gisteren was het zover: Kerstpakkettendag!
Bijna ontroerend vind ik het, mensen die op de fiets hun kerstpakket vervoeren. Zo’n enorme doos met feestelijke opdruk. Het valt niet te verbergen zo’n pakket. Je moet ermee over straat, of je wilt of niet…
Sommigen fietsen met een gezicht alsof ze totaal niets bijzonders bij zich hebben, anderen rijden alsof ze iets breekbaars op hun bagagedrager hebben.
Ik zag ook iemand met een bijna verontschuldigende uitdrukking rondrijden. ‘Sorry, dat ik zo’n enorme doos bij me heb…’
De kerstpakketten die per auto vervoerd worden, vallen niet zo op. Ikzelf reed altijd met een glunderend gezicht rond. Af en toe opzij kijkend naar de bijrijdersplek, waar de doos stond te glimmen.
Niet op het werk uitpakken, dat ding, maar zo lang mogelijk uitstellen. Om dan thuis de boel open te trekken en fijn uit te pakken!
