Omdat oude compu ten operatie gaat en dat misschien niet zal overleven, ben ik vandaag maar eens met een grote zak geld naar een echte gespecialiseerde compu zaak gegaan.
Ik werd er door een heuse pakmans verwelkomd en zoals jullie allen weten hou ik erg van dat slag. Mijn gezicht verbreedde in een spontane glimlach en zelfverzekerd liep ik op de man af. Hij nam direct een houding aan van ‘die mevrouw zullen we eens even goed gaan helpen’, maar na een paar gerichte opmerkingen van mij over bits en bytes wist hij wat voor een vlees hij in de kuip had: Deze mevrouw had verstand van zaken en haar zou hij niet kunnen bedonderen.
Terwijl hij achter me aanliep met diverse prospectussen, bekeek ik, in het geheel niet onder de indruk, het assortiment van de winkel.
Ik wil in ieder geval WinRAR, merkte ik op. En ook de mogelijkheid tot Easy Crypto DeLuxe. Bovendien ben ik erg gehecht aan mijn FDM, dat begrijp je.
De man verdiepte zich met rode wangen in zijn folders en durfde me niet meer aan te kijken. Uiteindelijk heb ik zonder zijn hulp een volmaakte keus kunnen maken en was ik niet lang daarna de trotse eigenaresse van het laatste van het nieuwste.
In werkelijkheid (maar dat wisten jullie natuurlijk allang!) typ ik dit stukje op mijn ouwe, trouwe bakkie dat ik van zolder heb gehaald. Stof eraf en hij deed het weer. Antieke soft en hard ware, zo worden ze tegenwoordig niet meer gemaakt.
