Met zijn drieën zaten ze op een bankje op het marktplein. Ze kwamen ongetwijfeld van het vakantiekamp even buiten ons dorp. Alledrie lurkten ze uit gele halve liter pakken.
Dat kunnen alleen maar Duitsers zijn, schoot er door me heen.
Jaren terug, in de tijd dat ik nog echt niet wist wat ik later zou gaan worden, ben ik een tijdje (zeg maar gerust een blauwe maandag) maat op een klipper geweest. Het is één van de weinige baantjes waarbij ik een heus Pippi Langkous gevoel kreeg. Johohoooo en een fles met rum. Niet dat er zoveel gedronken werd op dat schip, maar op een woeste zee met windkracht 9 aan het roer staan, vond ik zelf persoonlijk wel erg stoer. Eigenlijk.
De bemanning bestond al die weken uit groepen Duitse jongeren die op vakantie gingen in Nederland. Jugendgemeintes, dat soort werk.
Na behouden aankomst in de veilige havens gingen die groepen standaard met zijn allen richting supermarkt. Niet dat ze er met zijn allen in mochten, er hingen bij de ingang altijd briefjes met ‘Alleen in groepen van 6 personen’ of ‘Alleen toegang onder begeleiding van een volwassene’. (maar dan in het Duits)
Omdat ik een volwassene was, ben ik ook eens meegegaan. Ik heb me verbaasd over het inkoopbeleid van de gemiddelde Duitse jongere. Naast de te verwachten hoeveelheden chips, cola en snoep waren er toch altijd veel die verlekkerd richting het koelvak liepen.
‘In Nederland hebben ze van die lekkere grote literpakken vanillevla,’ legde een jongen me uit. (maar dan in het Duits, selbstverständlich)
Die literpakken werden direct buiten de super geopend en verorberd. Hele liters vla dus! Ergens snapte ik het wel, want met die wispelturige schipper van ons schip wist je maar nooit waar je de dag erna aan land ging. Je moest dus weleens een dag vla ontberen…
Blijkbaar waren de jongeren in ons dorp er zeker van dat ze iedere dag aan hun quotum vla toe zouden komen, gezien de halve literpakken die ze op hun gemak naar binnen werkten.
Enfin, bij onze oosterburen staan we dus niet bekend om kaas of tulpen, maar om gele vanillevla. Het is maar dat jullie het weten.
