Op zesjarige leeftijd liep ik met mijn toenmalige beste vriendinnetje Anita te fantaseren over hoe we later zouden wonen.
Natuurlijk naast elkaar, daar was je tenslotte hartsvriendin voor! We stelden ons twee huizen in een rijtje voor waarvan de tuinen in elkaar overliepen.
Dit moest geen gewoon grasveld worden. Hoge hagen moesten het zijn. Een echt doolhof!
Via smalle paadjes kon je van de ene tuin naar de andere lopen. Ook was het mogelijk om naar een glijbaan te lopen. En op een andere plek hing een schommel.
Als kind was ik al dol op schommelen en eerlijk gezegd vind ik het nog steeds fijn om te doen.
Dit weekend heb ik een van mijn droomwensen in vervulling laten gaan. Bovendien heb ik er helemaal zelf -dat betekende dus wiebelig in mijn eentje op een ladder- voor gezorgd.
In de eik achterin de boomgaard hangt nu een schommel. Een echte boomschommel welteverstaan! Je kunt er heel hoog mee. Zeker nu er wat takken gesnoeid zijn…
