Kix voor, bijna, nix

Deze week moest ik een paar maal aan de andere kant van de IJssel zijn. De routeplanner op de compu vertelde me dat ik het snelst via Zwolle en de brug over de IJssel kon rijden. Maar ik greep dit buitenkansje aan om weer eens fijn met de pont te kunnen gaan.

Hier in de buurt heb je twee mogelijkheden om met je auto overgezet te worden. Bij zowel Olst als bij Wijhe vaart een veerpont.

Ik vind een pont gewoon leuk. Als kind ging ik vaak met mijn moeder naar de pont over de Nieuwe Waterweg van Maassluis naar Rozenburg. Gewoon even heen en weer varen op een zondag. Echt een uitje!

Dus als ik dan een keer aan de andere kant moet zijn, doe ik dat graag met de boot. Alleen al de borden die ernaar verwijzen. Dat bootje met dat wolkje uit de schoorsteen. Niet dat er zoiets daadwerkelijk op je ligt te wachten in het water… Maar ik krijg er toch spontaan een vakantiegevoel bij.

Was het met de fiets al leuk, met de auto is het ook een aparte ervaring. Motor uit, lichten uit. Blik op oneindig. Wachten op passerende vaartuigen. En wanneer de veerbaas het verantwoord vindt: varen maar!

Dat ik niet de enige ben die dit leuk vind, bleek vandaag. De man in het pak stapte uit zijn zakelijke bolide en greep de overtocht aan om even te onthaasten.

Dit delen: Share on FacebookTweet about this on TwitterShare on Google+Email this to someone