Het leuke van de tent van de jongens is dat ik daar zelf heel lang geleden ook in heb gelegen. Tijdens onze vakanties naar Frankrijk vroeger sliepen mijn broer en ik precies zo als mijn jongens dat nu doen. Op de heenweg lagen we er zelfs met z’n vieren in! Dwars, dat kon net… Als jongste lag ik natuurlijk in dat kleine stukje naast de tentstok.
Bij het opzetten rook ik het meteen: die lucht!!!
Het bracht me direct naar mijn jeugd terug: de spanning van zo’n eerste reisdag. Vermoeid op zo’n camping aankomen. Toch ook een beetje opgewonden, want het was wel weer erg spannend om te kamperen. En dan steevast cup a soup in de plastic kampeerbeker. Tomaat. Dat was mijn lievelingssmaak. Stokbrood erbij, tenminste… dat denk ik. Daarna tanden poetsen en je slaapzak in.
Het mooie van deze tent is dat de degelijkheid er gewoon afstraalt. Zelfs al is hij stokoud, de afwerking is iets dat je (kuchkuch) vandaag de dag niet vaak meer ziet. Praktisch ook: hij is variabel op te zetten. Met voorstuk of zonder voorstuk dus. Met inzetstuk (op de foto is dat door het kleurverschil goed te zien) heb je een grote binnenruimte. Hoog ook. Ritsen zijn er amper. Met lussen en gaten maak je de delen aan elkaar vast. Ik geef toe: dat is niet handig als er plotseling een plensbui losbarst, maar ach die tent stamt uit de tijd dat mensen nog geen haast hadden… En allang een flinke geul om de tent heen gegraven hadden. Zo deden kampeerders dat tenslotte! (Later alleen nog op de natuurcamping op Vlieland gezien, dergelijke geulen.)
Of hij nog waterdicht is, gaan we nog meemaken… Maar nadat we hem opgezet hadden, waren we toch erg tevreden over een tent die er precies als tent uitziet!
