Bord

Laatst had ik een afspraak. Een echte. Een zakelijke. En degene waarmee ik de afspraak had, stelde voor dat deze afspraak plaatsvond op een echte, zakelijke afsprakenplaats: Het Mercure Hotel in Zwolle. Vlakbij de snelweg. En de carpool. Lekker bereikbaar. Maar dit even terzijde.

Het was nu niet bepaald mijn soort plek, maar oké, ik wilde dit graag aangaan. Zo’n echte, zakelijke afspraak.

Ik was ruim op tijd en had mijn camera bij me. (mijn nieuwe, jaja!) Het leek me leuk om al die echte, zakelijke auto’s op de parkeerplaats op de kiek te zetten. Dat viel tegen. Er waren er genoeg, hoor, maar het was nu niet bepaald zo dat de parkeerplaats helemaal tjokvol stond.

Ik liep naar het hotel en ging op een bankje zitten wachten. Mijn oog viel op drie parkeerplekken die zich vlakbij de ingang van het hotel bevonden. Of eigenlijk viel mijn oog vooral op de drie bordjes die bij die parkeerplekken stonden.

Zag ik dat nou goed?

Na zoveel jaren van emancipatie en rokken in de top kon dit toch niet waar zijn?

Volgens Maarten waren het vast extra brede plekken zodat het inparkeren eenvoudiger is. Ikzelf kon alleen iets bedenken als: makkelijk voor het vrouwelijke schoeisel. Hoeven de echte, zakelijke vrouwen niet zo ver te lopen.

Vreemd. Heel vreemd.

Dit delen: Share on FacebookTweet about this on TwitterShare on Google+Email this to someone