Een tijdje terug had ik beloofd om ‘er morgen op terug te komen’ maar door naar weer/geen zin/geen tijd/vul maar in:………… is het er niet van gekomen. Vandaag dus wel.
Kijk, als je een moestuin hebt dan weet je dat er allerlei gevaren op je kwetsbare gewassen loeren. In het begin van het jaar is daar de nachtvorst, pikgrage vogels, wilde konijnen om later gevolgd te worden door allerlei insecten zoals de bladrandkever, maar ook: rondlopende kippen, wilde konijnen en dan weer later door: teveel zon, teveel regen, teveel wind, wilde konijnen en wat al niet meer.
Tegen sommige gevaren kun je je gewassen beschermen. Afdekken met een deken of stro, een hek en een heg om je tuin plaatsen, spuiten met zogenaamd plantaardige goedjes, koffiedik in de tuinaarde meespitten, van dat soort werk.
Koffiedik?
Ja, koffiedik!
Volgens onze buurvrouw van bijna negentig is koffiedik een probaat middel om je wortelen goed groot en stevig te laten groeien. In het voorjaar staat hier dus een schaal waarin koffiedik verzameld wordt. Zo doen we dat al jaren. En al jaren gaat dat goed. Met de koffiedik en de wortelen.
Dit jaar ook, zo leek het. De gevaren die onze wortelen bedreigden, kwamen van buitenaf. Wilde konijnen en een loslopend schaap richtten schade aan. Niets ernstigs, het was te overzien.
De rijtjes wortelen stonden er continu fris en groen bij. Zoals het hoort. Zodoende liet ik de rij winterwortelen met rust om deze zomer vooral de knapperige dunnere wortelen te oogsten. De koffiedik had zijn werk weer goed gedaan.
De winterwortelen zijn op dit moment aan de beurt om geoogst te worden. Maar wat van bovenaf nog een prima dikke wortel lijkt te zijn, ziet er van onderaf heel anders uit…
De gevaren die dit jaar onze wortelen bedreigen, komen van onderen. Heel geniepig en onopvallend is er in het duister geknaagd. En flink ook!
Pissebedden schijnen dus dol te zijn op worteltjes. Tenminste, het binnenste ervan. De schilletjes lusten ze niet.
